157 lat temu – 22 listopada 1859 r. ówczesny proboszcz Parafii Dobrzechowskiej – Feliks Buchwald otworzył i poświęcił szkołę w Kozłówku. Była ona czwartą z kolei szkołą po Grodzisku, Dobrzechowie, i Wysokiej.
Budowę szkoły sfinansował Piotr Tarnawski (właściciel Kozłówka), Teofil Wasilewski (Markuszowej), ks. Buchwald i wieś Kozłówek. Na utrzymanie nauczyciela podjęły się płacić: wieś Kozłówek, Markuszowa i Jazowa.
Na początku szkoła mieściła się w małej wiejskiej chacie, krytej słomą. Usytuowana była nad brzegiem rzeki, która w czasie obfitych opadów zalewała jej otoczenie jak i pomieszczenia.
O pierwszym nauczycielu, Karolu Ciesielskim, ks. Buchwald pisał: „Łączy on powagę z łagodnością i dobry za siebie daje przykład. Dla tych powodów ... zaprezentuję go na rzeczywistego nauczyciela.”
Następne ciekawe wiadomości znajdujemy w kronice szkolnej w latach 1908-1914 i 1919-1923, kiedy to nauczycielem zostaje Franciszek Szczurek. Pisze on o liczbie uczących się dzieci, panujących chorobach oraz o anomaliach pogodowych. O roku 1911 pisze: „Ostra zima dokuczała dzieciom w drodze do szkoły i w szkole, bo choć się w piecu dużo drzewa spaliło, ze starej już rudery, której już pół wieku minęło, wnet wywiało. Nastała ciepła wiosna i cieszyła ludzi. Potem nastało kilka burzliwych dni z grzmotami , piorunami i ulewą jakiej starzy ludzie nie pamiętali, a potem chłodny czerwiec tak, że kilka dni musiano w piecu palić a w nocy były przymrozki, które ogórki zmroziły”
W marcu 1919: „Dziwne są zrządzenia Boże! – Gdy w roku 1914 wyruszyłem i ja na wojnę i brałem w pierwszych bitwach z Moskalami pod Biłgorajem i podczas odwrotu austriackiego wojska dostałem się do niewoli rosyjskiej, nastał dla mnie smutny los jeńca bezdomnego włóczęgi. Nie tu miejsce opisywać com przeżył i widział w Turkistanie, Troicku obok Taszkientu, gdzie tysiąc jeńców marło. Pozwolił Bóg przeżyć blisko 4 lata w niewoli i skorzystać z nadarzającej się ucieczki, dozwolił Bóg wrócić do kraju. Dozwolił Bóg też wreszcie objąć na nowo obowiązki mego szczytnego zawodu przy tutejszej szkółce.”
Tuż przed wybuchem II wojny światowej społeczeństwo tutejszej wsi wybudowało nowy budynek szkolny, który w stanie surowym przetrwał okres okupacji.
Dzięki subwencji Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie w 1947 r. i zbiorowemu wysiłkowi mieszkańców budynek został wykończony. Mieściła się w nim jedna izba lekcyjna i mieszkanie kierownika szkoły.
Ze względu na zbyt mało miejsca do nauki i trudności ogrzania zbyt wysokiej klasy (troska o dzieci0 mieszkańcy wraz z ówczesnym kierownikiem Eugeniuszem Mikuszewskim postanowili rozbudować szkołę. Udało się im to w ciągu półtora roku (1969-1971). 31 stycznia 1971 roku dokonano uroczystego otwarcia szkoły, a 1 września powołano ośmioklasową szkołę.
W ciągu tych lat szkołą kierowało 18 kierowników i dyrektorów oraz uczyło 70 nauczycieli. Szkoła kształciła nie tylko dzieci i młodzież, alt także osoby dorosłe, przyczyniając się w ten sposób do podnoszenia kultury i świadomości społecznej.
Obecnie w szkole oprócz kl. I – VI działa 5-cio godzinne przedszkole finansowane z funduszy Unii Europejskiej oraz świetlica środowiskowa dla rodzin z funduszy PPWOW Poakcesyjnego Programu Wspierania Obszarów Wiejskich, gdzie dzieci i rodzice bawią się ucząc i odwrotnie oraz miło spędzają czas.
Rodzice żywo uczestniczą w życiu szkoły. Oprócz wspólnych świąt okolicznościowych organizowane są wspólne wycieczki (uczniowie, rodzice i nauczyciele) np. do Zakopanego, Wieliczki, Częstochowy, Warszawy a nawet do Lwowa, oraz wyjazdy do kina i teatru.
Z dniem 31 sierpnia 2012 roku Szkoła Podstawowa w Kozłówku została zlikwidowana.
Od 1 września 2012 r. w budynku mieści się Szkoła Filialna Szkoły Podstawowej im. Wincentego Witosa w Markuszowej.
Obecny widok szkoły. (więcej zdjęć szkoły w galerii)
